علل کم شنوایی نوزادان 

پیشگیری از تولد فرزند کم شنوا

والدین قبل از بچه دار شدن ، می توانند با رعایت موارد زیر، احتمال تولد فرزند کم شنوا یا سخت شنوا را کاهش دهند:
– انجام مشاوره ژنتیک قبل از ازدواج
– انجام آزمایشات خونی و بررسی عامل Rh
– مشاوره با پزشک قبل از بارداری در صورت ابتلا به بیماری مزمن یا خاص
– مصرف نکردن دارو ، بدون تجویز پزشک در دوران بارداری
– جلوگیری از ضربات جسمی در دوران بارداری
– مراقبت جهت پیشگیری از ابتلا به بیماری های مختلف در دوران بارداری
– مبادرت به زدن واکسن سرخجه قبل از بارداری
– عفونت مادر در حین زایمان
– کمبود اکسیژن

عوامل ایجاد کم شنوایی بعد از تولد

عوامل دوران نوزادی ( از تولد تا یک ماهگی ) که خطر ابتلا به کم شنوایی را افزایش می دهند عبارتند از:
– سابقه خانوادگی در خصوص وجود کم شنوایی مادرزادی حسی یا عصبی
– عفونت های دوران نوزادی مانند سیفلیس و سرخجه
– وزن کمتر از 5/1 کیلوگرم نوزاد هنگام تولد
– یرقان یا زردی شدید دوران نوزادی که نیاز به تعویض خون پیش می آید.
– مصرف داروهایی که اثر تخریبی روی شنوایی دارند، مانند آمینو گلیکوزیدها( جنتامایسین، توبرامایسین، کانامایسین و استرپتومایسین، هنگامی که به صورت دوره ای و طولانی مدت مصرف شود)
– مننژیت باکتریایی
– نگهداری نوزاد در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیش از 5 روز

عوامل دوران کودکی ( یک ماهگی تا سه سالگی ) که خطر ابتلا به کم شنوایی را افزایش می دهند
– نگرانی والدین نسبت به تأخیر زبان آموزی و تکلم ، با توجه به سن کودک
– مننژیت باکتریایی و عفونت های مرتبط با کاهش شنوایی
– ضربه به سر که با کاهش هوشیاری کودک یا شکستگی جمجمه همراه باشد.
– مصرف داروهایی که اثر تخریبی بر روی شنوایی دارند مانند آمینو گلیکوزیدها به مدت طولانی
– عفونت های مزمن گوش میانی و تجمع مایع در گوش میانی بیش از 3 ماه
– اختلالاتی مانند شکاف کام که عملکرد شیپور استاش را مختل می کند.
– وجود سابقه کاهش شنوایی دائم یا پیشرونده در خانواده
– بیماری های دوران کودکی مانند اوریون، مننژیت ، مخملک
– آسیب های دوران کودکی به ویژه شکسستگی جمجمه، برخورد اجسام تیز با سر یا گوش، قرار گرفتن در معرض اصوات بلند و …
اگر کودک شما دارای یکی از عوامل فوق باشد ، نسبت به ابتلای به کم شنوایی در معرض خطر بیشتری قرار دارد. شما در این رابطه باید با یک متخصص گوش و حلق بینی و یک کارشناس شنوایی سنجی (ادیولوژیست) مشورت نمایید و در صورت تشخیص، باید از کودک شما ارزیابی کامل شنوایی به عمل آید.
استفاده از سمعک مؤثرترین راهکار درمانی برای افراد مبتلا به کم شنوایی است

درمان و توانبخشی

پس از ارزیابی شنوایی ، متخصص شنوایی سنجی ، درباره وضعیت شنوایی کودک تان با شما صحبت خواهد کرد. برخی اختلالات شنوایی ، مانند اوتیت گوش میانی و گوش خارجی به وسیله دارو قابل درمان است ، اما برخی دیگر از اختلالات شنوایی ، مانند کم شنوایی حسی عصبی قابل درمان با دارو نیست و فرد باید در مراحل توانبخشی قرار گیرد .
توانبخشی عبارت است از اجرای مجموعه ای از خدمات پزشکی، اجتماعی ، روانشناسی ، حرفه ای و آموزشی به منظور بازتوانی فرد، تا کارایی فرد به بالاترین حد ممکن برسد و بتواند به طور مستقل در جامعه زندگی کند.
استفاده از سمعک مؤثرترین راهکار درمانی برای اغلب افراد مبتلا به کم شنوایی است.
فرد مبتلا به کم شنوایی نمی تواند هر سمعکی را استفاده نماید ، بلکه برای تجویز سمعک باید به متخصص ادیولوژیست مراجعه کند.
باید به این نکته توجه داشت که تجویز سمعک مناسب در کنار کلاس های تربیت شنوایی نتیجه دلخواه برای پیشرفت و رشد گفتار و زبان کودک را به ارمغان می آورد. البته بهتر است به خاطر داشته باشید که همیشه پیشگیری بهتر از درمان است .